Οικογενειακό Συμβούλιο vs Καραντίνα: 1-0

Η ζωή μας στέλνει προκλήσεις για να πάρουμε τα μαθήματα και τη γνώση. Έτσι και τώρα όλο καινούργιο. Από κει που ήμασταν επισκέπτες στα σπίτια μας, βρεθήκαμε να είμαστε full time ένοικοι, full time γονείς, full time σύντροφοι (όπως έγραψε η  Έλενα Μεταξά Καλοφώνου). Αναρωτιέμαι αλήθεια αν τους ξέρουμε αυτούς τους ρόλους. Επίσης αναρωτιέμαι πως θα διαχειριστούμε την τελείως διαφορετική αίσθηση που αποκτά ο χρόνος σε όλη αυτή τη συνθήκη. Και μην παραμυθιαζόμαστε. Δεν είναι εβδομάδα, αλλά θα έχει διάρκεια. Νέα δεδομένα χωροχρόνου. Όλα αλλιώς.

Έτσι αποφάσισα σήμερα και συγκάλεσα οικογενειακό συμβούλιο. Η πρόθεση ήταν να βρούμε όλοι (δύο ενήλικες και δύο παιδιά ηλικίας 11,7) τρόπους να αναπτυχθούμε και να ζήσουμε (όχι να απλά να επιβιώσουμε) τις ημέρες τις καραντίνας.

–          Τι μας είναι σημαντικό; (αυτή ήταν η πρώτη ερώτηση μετά την εισαγωγή που έκανα)

Το πιο ενδιαφέρον ήταν η άμεση απάντηση του γιου μου που είπε αυθόρμητα: «ελευθερία»!

Ουπς (!) δύσκολα ξεκινήσαμε, αφού η «ελευθερία» είναι αυτό που μας στερεί η καραντίνα… ή μηπως όχι;

Ευτυχώς την ιεράρχηση των ανθρώπινων αναγκών την έχει κάνει ο Maslow που απεικονίζεται συχνά με την μορφή πυραμίδας. Στα κατώτερα επίπεδα της πυραμίδας είναι οι βασικότερες ανθρώπινες ανάγκες, ενώ οι πιο σύνθετες ανάγκες εντοπίζονται στην κορυφή της πυραμίδας. Έτσι ας το πάρουμε από την αρχή. Οι ανάγκες της βάσης της πυραμίδας του Maslow αποτελούν τις φυσιολογικές/βιολογικές ανθρώπινες ανάγκες, συμπεριλαμβάνοντας την ανάγκη για τροφή, νερό, ύπνο, και θέρμανση. Από την στιγμή που ικανοποιούνται οι συγκεκριμένες ανάγκες οι άνθρωποι κινούνται προς το επόμενο επίπεδο αναγκών, που συμπεριλαμβάνουν τις ανάγκες για ασφάλεια και προστασία. Καθώς οι άνθρωποι κινούνται προς την κορυφή της πυραμίδας, οι ανάγκες καθίστανται ολοένα και περισσότερο ψυχολογικές και κοινωνικές.

Εμείς καταλήξαμε στις εξής ξεκινώντας από τη βάση της πυραμίδας

Στέγαση: θα φροντίζουμε όλοι το σπίτι που μας φιλοξενεί αφιερώνοντας χρόνο να το καθαρίζουμε καθημερινά. Όλοι χρειάζεται και μπορούμε να συνεισφέρουμε και θα το κάνουμε. (μπορεί να γίνει πολύ διασκεδαστικό να ζευγαρώνεις κάλτσες, ή να τινάζεις με τη ρακέτα τα μαξιλάρια κτλ). Όπως και να έχει όμως είναι μια ευκαιρία να καταλάβουμε ότι δεν μένουμε σε ξενοδοχείο και πουθενά δεν υπάρχουν μαγικά ραβδάκια που κάνουν τακτοποίηση. Αυτοεξυπηρετούμαστε!

Φαγητό: ας απολαύσουμε οικογενειακά τραπέζια και το χώρο της εστίας όπως θα έπρεπε να είναι αλλά δεν μας το επέτρεπε συχνά η καθημερινή ρουτίνα. Μαζεμένοι όλοι στο τραπέζι της κουζίνας, χωρίς γκρίνιες και με σεβασμό στο φαγητό. Επίσης λόγω της συνθήκης στο τραπέζι δεν θα σερβίρεται κρέας, κοτόπουλο και ζάχαρη. Το μενού είναι συμφωνημένο από όλη την οικογένεια (εντάξει να το παραδεχτώ ότι εδώ είχα ένα λόγο παραπάνω). 

Ύπνος: είναι σημαντικό να σεβαστούμε τους βιορυθμούς μας και να έχουμε πρόγραμμα όσον αφορά την αφύπνιση και την κατάκλιση. Είναι σεβασμός στην υγεία μας. Όρια όχι ανελαστικά αλλά όρια για να μπορούμε να λειτουργούμε με ασφάλεια.

Δραστηριότητα: ναι, δεν θα το κρύψω αλλά για εμένα προσωπικά είναι ο χρόνος που μου έλειπε. Υπάρχουν υπέροχα προγράμματα εκγύμνασης που μπορώ να κάνω σπίτι χωρίς εξοπλισμό. Αλλά πιο πολύ χαίρομαι που θα τα κάνω παρέα με τον άντρα μου και τα παιδιά μου. Χαίρομαι πολύ που θα δουν τη μαμά να γυμνάζεται και θα μπορέσουμε να κάνουμε όλοι μαζί γιόγκα ή διατάσεις. Είναι σημαντικό να έχουν τα παιδιά την εικόνα των γονιών τους να ασκούνται. Τα παιδιά μαθαίνουν μέσα απο τη μίμηση. 

Ακαδημαϊκές δραστηριότητες/ Διάβασμα: το ξέρω ότι τα σχολεία έκλεισαν, όμως αυτό δεν σημαίνει ότι παραιτούμαστε. Φανταστικές πλατφόρμες υπάρχουν στο διαδίκτυο και σίγουρα γεμάτες βιβλιοθήκες με λογοτεχνία σε κάθε σπίτι. Το αναγνωρίζουμε ως σημαντικό και φτιάχνουμε χρόνο μέσα στην ημέρα να το εντάξουμε. Όχι μόνο τα παιδιά, αλλά και οι μεγάλοι.

Συσκευές κλείνουν: καλή και άγια η τεχνολογία. Απαραίτητη και σωτήρια στις μέρες μας. Αλλά…. Με διαλείμματα! Θα βαράει καμπανάκι δύο φορές την ημέρα για μια ώρα… αν με ψάχνετε στο κινητό θα είναι σε flight mode….

Οικογενειακές Δραστηριότητες: πόσο όμορφη ευκαιρία να γνωρίσουμε καλύτερα τον εαυτό μας, το συντροφό μας, τα παιδιά μας και να δημιουργήσουμε αναμνήσεις μαζί τους. Επιτραπέζια, παντομίμα, μαγείρεμα, αστεία βιντεάκια, αλληλεπίδραση με παιχνίδια ρόλων και πάρα πολλές ιδέες για μια ώρα την ημέρα ομαδικό, οικογενειακό παιχνίδι. Ποιος είπε ότι στους ενήλικες δεν αρέσουν τα παιχνίδια;

 Η οικογένεια μας που ήταν ένα δίωρο την ημέρα ξαφνικά υπάρχει 24/7 και μας καλεί να αναλάβουμε το ρόλο μας ως γονείς και ως μοντέλα συμπεριφοράς. Το σπίτι μας αντί να είναι ξενοδοχείο και ο χώρος για ξεκούραση και ύπνο υπάρχει σε πλήρη λειτουργία. Και ξαφνικά μια τεράστια ευκαιρία να βρούμε «ανθρώπινους» ρυθμούς. Ευκαιρία για ξεκούραση, αναστοχασμό, επαναπροσδιορισμό προτεραιοτήτων και προγραμματισμό.  

Ευκαιρία να μάθω ποιος/πως είμαι αν δεν είμαι αυτό που έχω μάθει να είμαι.

Ευκαιρία να θυμηθώ τι είναι σημαντικό για εσένα και εμένα, για όλους

Ευκαιρία να συνδεθώ με τις αξίες μου και να ζήσω μαζί και μέσα από αυτές

Και να ξέρεις ότι ο τρόπος που θα διαχειριστούμε τους πόρους που έχουμε (χρόνος, χώρος, άνθρωποι, υλικά αγαθά, τεχνολογία, γνώσεις) θα δείξει ποιοι είμαστε. Επίσης θα μάθουμε να είμαστε ευγνώμονες για πράγματα που θεωρούμε δεδομένα, αλλά δεν είναι…  όπως οι αγκαλιές, τα φιλιά, η οικογένεια, η «ελευθερία» …