Ευεξία θα πει ισορροπία, σωστά; Ισορροπία ανάμεσα σε αυτά που μπορούμε και σε αυτά που θέλουμε, ανάμεσα στο σώμα και στο πνεύμα, ανάμεσα στο “εγώ” και στο “οι άλλοι”. Για όλα αυτά, μια καλή άσκηση είναι, πού και πού, να νιώθουμε και να δείχνουμε την ευγνωμοσύνη μας, να κάνουμε μια παύση για να μετρήσουμε τα καλά που μας συμβαίνουν. Επειδή, όμως, η ζωή είναι περίεργη, κι επειδή οι αρχαίοι ήξεραν τι έλεγαν για το “παν μέτρον”, έχεις σκεφτεί ότι ακόμη και μια τέτοια “καλή πρακτική” όπως το να δείχνουμε την ευγνωμοσύνη μας, έχει την ώρα της;

Η ισορροπία εδώ, είναι ανάμεσα στην ευγνωμοσύνη και στην επιδίωξη, στους στόχους. Ναι, φυσικά και είναι αναγκαίο και ανακουφιστικό να σταθούμε μια στο τόσο και να νιώσουμε βαθιά μέσα μας την ικανοποίηση για όσα έχουμε. Όμως, την επόμενη στιγμή, πρέπει να συνεχίσουμε να διεκδικούμε αυτά που θέλουμε, να επιδιώκουμε τους στόχους μας. “Είμαι ευγνώμων” δε σημαίνει “συμβιβάζομαι με όσα έχω”, όπως και “βάζω στόχους” δε σημαίνει αχαριστία. Απλά, το καθένα έχει την ώρα του.

Γι αυτό, τώρα που είναι αρχή του έτους, ή όποτε θες εσύ, γράψε αυτά που θέλεις να πετύχεις και φτιάξε ένα μικρό πλάνο για το πώς θα τα καταφέρεις (ένα ρητό λέει ότι “Κάθε στόχος χωρίς πλάνο είναι απλά ευχή”). Διάλεξε μια λέξη, βάλτη “σημαία” για τη χρονιά και οργάνωσε τη σκέψη σου γύρω από αυτή. Η δική μου, για παράδειγμα, είναι “Επιμονή”: είπα ότι φέτος, όσα πολλά ή λίγα κι αν επιδιώξω, θα τα κάνω με επιμονή, στις καθυστερήσεις, στις απογοητεύσεις, στις δυσκολίες. Στην ουσία, ο στόχος είναι ο εξής ένας: να επιμείνω. Η δική σου λέξη μπορεί να είναι όποια θες- ισορροπία, πλούτος, αγάπη, οικογένεια,- δεν έχει σημασία.

Δίπλα από αυτή τη μία λέξη, βάλε και μια άλλη, να είναι εκεί πάντα: ευγνωμοσύνη. Αυτό το δίπτυχο, κι εφόσον φροντίζεις εξίσου και τις δυο σου λέξεις, είναι μια καλή βάση για μια ισορροπημένη χρονιά, άρα μια χρονιά με ευεξία. Αναγνωρίζοντας αυτά που έχουμε και προσπαθώντας για αυτά που θέλουμε, ωραία και απλά.

Newsletter