Μη φοβάσαι να αγαπάς

Η αγάπη δεν είναι μπακάλικο. Να μετράς τι έδωσες εσύ. Τι εγώ. Τι ο άλλος. Ή δίνεις από την ψυχή σου και βγάζεις τον σκασμό. Ή κάτσε στην γωνίτσα σου και μέτρα τι δεν πήρες.”

Αλκυόνη Παπαδάκη (απόσπασμα)

---

Η αγάπη είναι αυτό το μαγικό συναίσθημα που πηγάζει από την καρδιά και την ψυχή, οδηγεί το σώμα και τον νου μας. Είναι τόσο δυνατή που μπορεί να κινήσει γη και ουρανό, και συνάμα τόσο τρυφερή που μπορεί να γιατρέψει κάθε πληγή. Από αυτήν γεννιούνται η ευτυχία, η ελπιδα, η χαρά, η συγχώρεση, η δύναμη ψυχής..αλλά και η στεναχώρια, η λύπη, ο πόνος. Όλα από την αγάπη έρχονται. Μη φοβάσαι να αγαπάς λοιπόν.

Ήμουν τυχερή και μεγάλωσα σε ένα περιβάλλον γεμάτο αγάπη, με ανθρώπους που δεν έκρυβαν ποτέ τα συναισθήματά τους και με μια μεγάλη αγκαλιά που ήταν συνεχώς ανοιχτή. Και μεγαλώνοντας ήμουν κι εγώ το ίδιο, γιατί αυτό μου φαινόταν φυσιολογικό. Όταν πέρασε η αθώα παιδική ηλικία και ήρθε αυτό το τέρας, η εφηβεία, παρατήρησα πως τα πράγματα γύρω μου άλλαζαν πολύ.

Οι σχέσεις με τους φίλους έγιναν πιο πολύπλοκες, μπήκαν στην μέση εγωισμοί, περηφάνιες και νεύρα,πολλά νεύρα. Και μεγαλώνοντας ακόμη περισσότερο, όταν πια ήρθαν και οι έρωτες.. ήρθαν τα μεγάλα προβλήματα. Αρχίσαμε όλοι να πληγώνουμε και να πληγωνόμαστε, να λέμε πιο εύκολα λόγια θυμού και κακίας παρά λόγια αγάπης. Τα χρόνια αυτά καθόρισαν πολύ το μέλλον μας, χωρίς να το συνειδητοποιήσουμε απόλυτα.

Κάποιοι φοβούνται να αφεθούν και να αγαπήσουν….

Τρέμουν πως αν ανοιχτούν θα πληγωθούν. Έτσι παραμένουν κλεισμένοι στον εαυτό τους φτάνοντας στο σημείο να μην μπορούν να προσφέρουν, αλλά ούτε να δεχτούν αγάπη. Υποστηρίζουν πως δεν εμπιστεύονται τους ανθρώπους και πως είναι καλύτερα μόνοι. Τότε όμως είναι κενοί, ενώ κυριαρχεί το αίσθημα του ανικανοποίητου, που δεν μπορεί να γεμίσει με τίποτε άλλο.

Υπάρχουν και οι άλλοι, αυτοί που φοβούνται να αφήσουν τα πράγματα να πάρουν τον δρόμο τους, και χρησιμοποιούν ανόητα τεχνάσματα και παιχνίδια για να οδηγήσουν τα συναισθήματα και τις σχέσεις στο σημείο που θέλουν. Η “καπατσοσύνη” όμως αυτή στοιχίζει. Στοιχίζει στιγμές πολύτιμες και αληθινές, αυθόρμητες αγκαλιές και γέλια.

Δεν αδικώ, ούτε κατακρίνω κανέναν!

Λέω μόνο πως οι άνθρωποι είμαστε δυνατοί μόνο όταν αγαπάμε χωρίς αντίκρυσμα! Την οικογένειά μας,τους φίλους μας, τον σύντροφό μας, τα ζώα μας. Αυτό μας δίνει το κίνητρο να κάνουμε καθημερινά ό,τι καλύτερο μπορούμε για εμάς και τους ανθρώπους μας. Και όταν φεύγουμε από κάποιον, όταν παίρνουμε αυτήν την θαρραλέα απόφαση να αλλάξουμε την ζωή μας, πάλι από αγάπη γίνεται. Αγάπη για τον εαυτό μας. Και το να αγαπάμε τον εαυτό μας δεν είναι εγωισμός, σεβασμός είναι. 

Διάβασε ακόμα: Ο ΕΡΩΤΑΣ ο ΑΝΑΜΟΡΦΩΤΗΣ!

Αν έγραφα ένα γράμμα στα παιδιά μου για να το διαβάσουν μετά από πολλά χρόνια, όταν θα έχουν μεγαλώσει και εκείνα και εγώ, ένα από αυτά τα γράμματα που όταν τα διαβάζεις σου αλλάζουν τη ζωή, αυτό το γράμμα θα ήταν για την αγάπη. Θα τους έλεγα πως όταν γεννήθηκαν, γεννήθηκε μαζί τους ένα συναίσθημα πρωτόγνωρο, ένα κύμα αγάπης σαν δύναμη της φύσης, που με άφησε άφωνη. Θα τους έλεγα επίσης “μη φοβάσαι να αγαπάς”. Να αγαπούν δυνατά και αληθινά, να μην κρυφτούν ποτέ, γιατί η αλήθεια μας δεν μπορεί να μείνει κρυμμένη για πολύ.

Φωτογραφία: Karolina Grabowska